Վահան Ծովյան
| Վահան Ծովյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | 1898[1] |
| Ծննդավայր | Արճեշ, Վանի վիլայեթ, Օսմանյան կայսրություն[1] |
| Մահացել է | 1979[1] |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ |
| Կրթություն | Վանի կեդրոնական վարժարան[1] և Երևանի թեմական դպրոց[1] |
| Մասնագիտություն | կուսակցական աշխատող և լրագրող |
| Աշխատավայր | Սովետական Հայաստան[1], Բանվոր[1] և Մուրճ և մանգաղ[1] |
| Կուսակցություն | ԽՄԿԿ[1] |
| Պարգևներ և մրցանակներ | |
| Անդամություն | Սպարտակ[1] |
Վահան Կարապետի Ծովյան (Խերանյան) (1898, Արճեշ, Վանի վիլայեթ–1979, Երևան), խորհրդային կուսակցական աշխատող, լրագրող։ ՍՄԿԿ անդամ 1920-ից։
Ավարտել է Վանի Կեդրոնական և Երևանի թեմական դպրոցները։ 1918–1919 թվականներին մասնակցել է Երևանում լույս տեսնող «Խոսք» և «Կայծ» մարքսիստական թերթերի հրատարակմանը։ Եղել է «Սպարտակ» երիտասարդական միության հիմնադիրներից (1919), ընտրվել է Միության վարչության և «Սպարտակ» թերթի խմբագրական կոլեգիայի անդամ։ 1919-ի աշնանը ձերբակալվել է։
1920–21-ին եղել է ՀԿԿ Նոր Բայազետի (Կամո) գավառային կոմիտեի քարտուղար։ 1921 թվականին նշանակվել է ՀԿԿ Կենտկոմի պրոպագանդայի և ագիտացիայի բաժնի վարիչ։ 1922–27-ին՝ Հայկական դիվիզիայի քաղ. բաժնի պետի, տեղակալ, ապա՝ պետ, 1928–34-ին՝ «Սովետական Հայաստան», «Բանվոր» (Լենինական)», Հյուսիսային Կովկասի երկրային կոմիտեի օրգան «Մուրճ և մանգաղ» ու «Գրոհ» թերթերի խմբագիր։ 1934–36-ին Ծովյանը սկզբում Լենինականի քաղկոմի, իսկ հետո Արթիկի շրջկոմի քարտուղարն էր։
Պարգևատրվել է Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշանով։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
|
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 138)։ 
|